degel
Poczatek
jesieni to poczatek kolejnego roku zydowskiego i kolejne swieta. Po spokojnym
lecie (pod wzgledem dni swiatecznych) przyszedl czas swietowania, zgodnie
z nakazem Bozym. Caly Izrael z entuzjazmem po raz kolejny
przystapi do ucztowania. Towarzyszyl bedzie temu pewien symbol, ktory
towarzyszy Zydom juz od bardzo dawna. Nie jest ograniczony tylko do Izraela,
mimo ze z nim kojarzony. Chetnie korzystaja z niego rowniez
chrzescijanscy sympatycy panstwa Izrael i modliciele o narod zydowski. Wrogowie
natomiast palaja gniewem na sam jego widok i uwazaja go za obrazliwy.
Prekursor syjonizmu Teodor Herzl wyrazil w swojej ksiazce „Panstwo zydowskie“ pragnienie, by stworzyc flage, ktora jednoczylaby Zydow na swiecie, teskniacych za Syjonem. Sam zaproponowal biala flage z siedmioma zlotymi gwiazdami, ale nie znalazl poparcia na ten wzor. W 1897 roku na kongresie w Basel, w Szwajcarii, na pytanie Herzla o symbol odpowiedzial David Wolffsohn, zyd z Austrii, wstajac z miejsca i podnoszac nad glowe swoj szal modlitewny: przeciez mamy juz flage!
Zydowski szal modlitewny, zazwyczaj ma rozpoznawalne biale tlo z niebieskimi pasami po bokach. Talit, z aramejskiego „przykrycie“, ma swoje korzenie w czasach biblijnych. Stary Testament nie mowi konkretnie o szalu, ale o okryciu z bialo-niebieskimi fredzlami na czterech jego krancach. Z czasem w oparciu o to slowo powstal charakterystyczny szal.
Tysiace lat pozniej to przykrycie stalo sie inspiracja dla obecnej flagi panstwa Izrael. Wolffsohn nie byl pierwszym i jedynym, ktory wpadl na pomysl uzycia szalu modlitewnego jako flagi, w polaczeniu z gwiazda Dawida, czesto nazywana rowniez tarcza Dawida. Ow Zyd z Austrii nie mial pojecia, ze z takiej flagi korzystali juz mieszkancy miasteczka Riszon LeCion (hebr. Pierwsi na Syjonie) w ziemi izraelskiej, zalozonego ponad dekade wczesniej przez rosyjskich zydow.
Rownoczesnie, czyli takze koncem XIX wieku, w Bostonie w Stanach Zjednoczonych, Jakub i Karol Askowith, ojciec i syn, zalozyli centrum edukacyjne, ktorego symbolem stala sie gwiazda Dawida w otoczeniu niebieskich pasow. Jakby tego bylo malo, w Nowym Jorku Morris Harris, czlonek stowarzyszenia zydowskiego, wraz ze swoja zona uszyli niemalze identyczna flage, na przywitanie pozostalych czlonkow stowarzyszenia, ktorzy wlasnie wracali z kongresu syjonistycznego w Europie.
Jak to mozliwe, ze Zydzi w czterech roznych miejscach na swiecie, zostali zainspirowani do stworzenia takiego samego symbolu? Ten wyraz ich tesknoty i milosci powstal zaledwie na pare dekad przed tym, kiedy narod zydowski zostal zgromadzony z powrotem w swojej ziemi, z czterech krancow swiata (Izajasz 11.11-12).
Gdy 14 maja 1948 roku David Ben Gurion odczytal deklaracje niepodleglosci Izraela w Tel Avivie, owe szale modlitewne, tality z tarcza Dawida, wisialy juz nad jego glowa. Oficjalnie flage panstwa przyjeto dopiero niemal pol roku pozniej, po wielu dyskusjach i glosowaniach.
Od tamtego czasu nad calym Izraelem powiewaja setki takich „przykryc“. Wiekszosc Izraelczykow nie zastanawia sie, co symbolizuje ich flaga, ale z duma wieszaja ja nad swoimi domami i w swoich oknach. Ten manifest, nawet jesli czesto wyrazany nieswiadomie, w sferze fizycznej i duchowej jest bardzo konkretny: „Jestesmy pod przykryciem!“
Ze swiadomoscia, kim jest Bog Izraela i jaki ma plan dla swojego ludu, mozemy blogoslawic narod zydowski objawieniem nawet tego, czym jest ich flaga. Ten piekny symbol, ktory laczy w sobie przykrycie do modlitwy i tarcze Dawida, znienawidzony przez wroga, dla nas – zydow i chrzescijan – jest symbolem nadziei i zwyciestwa.
Jaki element wzbudza tak wielkie emocje na calym swiecie?
Ten potezny i znaczacy symbol to flaga (hebr. degel) Izraela. Charakterystyczne biale tlo z dwoma niebieskimi pasami i gwiazda Dawida posrodku. Choc dzisiaj utozsamiane glownie z symbolem politycznym, flaga ta wykracza daleko poza sybolike panstwa.
Ten potezny i znaczacy symbol to flaga (hebr. degel) Izraela. Charakterystyczne biale tlo z dwoma niebieskimi pasami i gwiazda Dawida posrodku. Choc dzisiaj utozsamiane glownie z symbolem politycznym, flaga ta wykracza daleko poza sybolike panstwa.
Prekursor syjonizmu Teodor Herzl wyrazil w swojej ksiazce „Panstwo zydowskie“ pragnienie, by stworzyc flage, ktora jednoczylaby Zydow na swiecie, teskniacych za Syjonem. Sam zaproponowal biala flage z siedmioma zlotymi gwiazdami, ale nie znalazl poparcia na ten wzor. W 1897 roku na kongresie w Basel, w Szwajcarii, na pytanie Herzla o symbol odpowiedzial David Wolffsohn, zyd z Austrii, wstajac z miejsca i podnoszac nad glowe swoj szal modlitewny: przeciez mamy juz flage!
Zydowski szal modlitewny, zazwyczaj ma rozpoznawalne biale tlo z niebieskimi pasami po bokach. Talit, z aramejskiego „przykrycie“, ma swoje korzenie w czasach biblijnych. Stary Testament nie mowi konkretnie o szalu, ale o okryciu z bialo-niebieskimi fredzlami na czterech jego krancach. Z czasem w oparciu o to slowo powstal charakterystyczny szal.
Tysiace lat pozniej to przykrycie stalo sie inspiracja dla obecnej flagi panstwa Izrael. Wolffsohn nie byl pierwszym i jedynym, ktory wpadl na pomysl uzycia szalu modlitewnego jako flagi, w polaczeniu z gwiazda Dawida, czesto nazywana rowniez tarcza Dawida. Ow Zyd z Austrii nie mial pojecia, ze z takiej flagi korzystali juz mieszkancy miasteczka Riszon LeCion (hebr. Pierwsi na Syjonie) w ziemi izraelskiej, zalozonego ponad dekade wczesniej przez rosyjskich zydow.
Rownoczesnie, czyli takze koncem XIX wieku, w Bostonie w Stanach Zjednoczonych, Jakub i Karol Askowith, ojciec i syn, zalozyli centrum edukacyjne, ktorego symbolem stala sie gwiazda Dawida w otoczeniu niebieskich pasow. Jakby tego bylo malo, w Nowym Jorku Morris Harris, czlonek stowarzyszenia zydowskiego, wraz ze swoja zona uszyli niemalze identyczna flage, na przywitanie pozostalych czlonkow stowarzyszenia, ktorzy wlasnie wracali z kongresu syjonistycznego w Europie.
Jak to mozliwe, ze Zydzi w czterech roznych miejscach na swiecie, zostali zainspirowani do stworzenia takiego samego symbolu? Ten wyraz ich tesknoty i milosci powstal zaledwie na pare dekad przed tym, kiedy narod zydowski zostal zgromadzony z powrotem w swojej ziemi, z czterech krancow swiata (Izajasz 11.11-12).
Gdy 14 maja 1948 roku David Ben Gurion odczytal deklaracje niepodleglosci Izraela w Tel Avivie, owe szale modlitewne, tality z tarcza Dawida, wisialy juz nad jego glowa. Oficjalnie flage panstwa przyjeto dopiero niemal pol roku pozniej, po wielu dyskusjach i glosowaniach.
Od tamtego czasu nad calym Izraelem powiewaja setki takich „przykryc“. Wiekszosc Izraelczykow nie zastanawia sie, co symbolizuje ich flaga, ale z duma wieszaja ja nad swoimi domami i w swoich oknach. Ten manifest, nawet jesli czesto wyrazany nieswiadomie, w sferze fizycznej i duchowej jest bardzo konkretny: „Jestesmy pod przykryciem!“
Ze swiadomoscia, kim jest Bog Izraela i jaki ma plan dla swojego ludu, mozemy blogoslawic narod zydowski objawieniem nawet tego, czym jest ich flaga. Ten piekny symbol, ktory laczy w sobie przykrycie do modlitwy i tarcze Dawida, znienawidzony przez wroga, dla nas – zydow i chrzescijan – jest symbolem nadziei i zwyciestwa.
Comments
Post a Comment